Een chirurgische neuscorrectie, ook wel neuscorrectie genoemd, is een van de meest voorkomende plastische chirurgische ingrepen in het gezicht. Vanwege de prominente positie van de neus in het midden van het gezicht kunnen dramatische verbeteringen in het uiterlijk worden bereikt door neuscorrectie.
Chirurgische neuscorrecties hebben een vrij lange en indrukwekkende geschiedenis als reconstructieve procedure van meer dan tweeduizend jaar als Indiase bronnen als referentie worden genomen. De geboorte van neuscorrectie voor cosmetische doeleinden vond plaats in Berlijn na de Eerste Wereldoorlog en wordt gedetailleerd beschreven in het boek van Jacques Joseph “Nasal Plastic Surgery and other Facial Plastic Surgery Procedures”, een echte mijlpaal in plastische chirurgie in het algemeen en chirurgische Neuscorrectie in het bijzonder.
Maar het was pas in de afgelopen drie decennia dat de operatieve technieken van chirurgische neuscorrecties de revolutie hebben doorgemaakt die resulteerde in de hedendaagse, natuurlijke neuscorrecties die door neuscorrectiechirurgen over de hele wereld worden uitgevoerd. De resultaten zijn natuurlijker, langduriger en beladen met veel minder complicaties dan in die misschien niet zo goede oude tijd.
Joseph’s originele chirurgische neuscorrectietechniek was in de eerste plaats een verkleining van de neus in al zijn dimensies. Joseph ontwikkelde veel van zijn technieken als reactie op de problemen waarmee hij werd geconfronteerd. En deze problemen waren voornamelijk grote, brede en lange neuzen met forse bulten en brede, vaak bolle punten. Een neuscorrectie volgens Joseph had tot doel al deze overdreven kenmerken te verminderen. Als gevolg van de emigratie van chirurgen uit Duitsland voorafgaand aan de Tweede Wereldoorlog, werden de chirurgische neuscorrectietechnieken van Joseph wijd verspreid over het westelijk halfrond. Deze technieken waren zeker niet triviaal, maar vanuit chirurgisch oogpunt ook niet bijzonder moeilijk, omdat ze tot doel hadden iets te doen waar alle chirurgische specialismen goed in zijn: iets wegsnijden, iets verwijderen, korter maken, kleiner maken enz.
Helaas hebben neuzen niet veel tolerantie wat betreft overmatige vermindering van een van de componenten tijdens neuscorrectie. Dit is weer vergelijkbaar met een huis. Zodra te veel van de belangrijke balken, gevels of andere structureel belangrijke delen van het raamwerk zijn doorgesneden, verzwakt of verwijderd, stort het huis in het algemeen in. Precies hetzelfde kan gebeuren wanneer een chirurgische neuscorrectie steeds meer van de balken en structureel belangrijke delen van het frame van de neus wegsnijdt. De ineenstorting is niet onmiddellijk zichtbaar omdat de huid tijd nodig heeft om te krimpen en de dragende delen die nu geen stabiliteit meer hebben, worden door littekens en spanning naar beneden getrokken. Zo vaak zien de resultaten er niet slecht uit na een neuscorrectie, maar de ineenstorting als gevolg van overmatige verkleining wordt pas na een paar maanden duidelijk. De beruchte “overgeopereerde” lookresultaten. De brug is te laag, de punt te puntig, te ver naar boven gedraaid zonder een echt opvallende breuk tussen brug en punt. Vaker wel dan niet ademen patiënten met meer moeite na de neuscorrectie dan ervoor. Slechts een select aantal van de beste neuscorrectiechirurgen kan op betrouwbare wijze een “overgeopereerde” neus corrigeren die het gevolg is van een neuscorrectie met overmatige verkleining en daaropvolgende instabiliteit van het neusframe.
De grote conceptuele kwantumsprong in de ontwikkeling van moderne neuscorrectieprocedures werd in het midden van de jaren zeventig van de vorige eeuw in gang gezet door Jack Sheen. De samenvatting van zijn ervaring en concepten in het beroemde artikel “Milestones” (Plast Reconstr Surg. 2000 Apr;105(5):1820-5) en zijn boek “Aesthetic Rhinoplasty” betekenden het begin van een nieuw tijdperk in neuscorrectie chirurgie. Meer en meer werd duidelijk dat het balanceren van de neus in plaats van alleen maar verkleinen de sleutel is tot het verbeteren van resultaten. Hiertoe moet heel vaak het raamwerk van de neus, met name de delen die uit kraakbeen bestaan, worden versterkt en vergroot in plaats van gedestabiliseerd en verkleind. De “overgeopereerde” look werd een beest dat getemd kon worden, voornamelijk door weg te blijven van zijn hol – vernietiging, vermindering en verwijdering.
